Rozwój poznawczy dzieci według Piageta – centralną indeą w pracach Jeana Piageta było założenie, że rozwój jest równoważeniem struktur poznawczych. Osoba asymiluje nowe informacje z otoczenia przy pomocy wrodzonych bądź wcześniej rozwiniętych struktur poznawczych. Asymilacja następuje dopóki schemat nie straci swojej przydatności. Rozwój poznawczy dzieci według Piageta następuje w momencie, gdy dalsze wykorzystywanie schematu staje się niemożliwe – prowadzi to do stanu nierównowagi. Następuje akomodacja, czyli zmiana schematu. Rozwój poznawczy dzieci według Piageta to ciąg następujących po sobie asymilacji i akomodacji, w wyniku których powstają nowe schematy – bardziej złożone i wydajne, lepiej dostosowane do zadań stawianych przed człowiekiem na danym etapie rozwojowym.

 

Literatura:

„Psychologia poznawcza”, E. Nęcka, J. Orzechowski, B. Szymura, str. 33-34