Zespół stresu pourazowego – (ang. Post Traumatic Stress Disorder) to zaburzenie występujące u osób po przeżyciu traumatycznych doświadczeń, np. ciężkich uszkodzeń ciała, działań wojennych, przemocy na tle seksualnym, katastrof. Objawy utrzymujące się przynajmniej przez miesiąc od zdarzenia obejmują dręczące wspomnienia (pod postacią przebłysków pamięci), koszmary nocne związane z traumatycznym wydarzeniem, unikanie rzeczy, które mogą przypominać o zdarzeniu i nieadekwatne pobudzenie w odpowiedzi na mało znaczące bodźce (np. przypadkowe dźwięki). Badania wykazują, że osoby, które cierpią na zespół stresu pourazowego ma średnio mniejszy hipokamp, chociaż nie wiadomo czy to mniejszy hipokamp sprawia, że osoba będzie bardziej podatna na wystąpienie PTSD, czy może raczej że zmniejszył się on pod wpływem choroby. Inna hipoteza wiąże zespół stresu pourazowego z zbadanym u chorych niższym poziomem kortyzolu co może (choć nie musi) wiązać się ze słabszym radzeniem sobie ze stresem. Obecnie uznaje się także, że PTSD generalnie nie jest wyłącznie przedłużoną normalną reakcją stresową i w grę wchodzić musi także jakiś inny mechanizm.

Literatura:

Kalat, James W. (2006) Wydawnictwo naukowe PWN, str. 370