Aktywna wyobraźnia – technika diagnostyczna i terapeutyczna, polegająca na rozwijaniu umiejętności syntezy świadomości i nieświadomości, poprzez skoncentrowanie ego na łańcuchu spontanicznych fantazji. Wykazuje bardziej intensywny sposób oddziaływania, niż metoda swobodnych skojarzeń; nie powinna być stosowana u pacjentów podatnych na dysocjację, rozszczepienie, lub cechujących się słabą strukturą „ja”, wrażliwą na możliwość przypadkowego owładnięcia przez kompleksy.

Grzesiuk, H. Suszek „Psychoterapia. Szkoły i Metody. Podręcznik akademicki.” ENETEIA Wydawnictwo Psychologii i Kultury, Warszawa 2011, s. 619