Atypowe antydepresanty – to grupa leków, które charakteryzuje działanie antydepresyjne i łagodne skutki uboczne. Atypowe antydepresanty stosuje się zazwyczaj w przypadku pacjentów, którym nie pomagają standardowe leki antydepresyjne. Przykładem takiego leku jest bupropion, działający na zasadzie hamowania wychwytu zwrotnego dopaminy i w mniejszym stopniu noradrenaliny, jednocześnie nie działając na synapsy serotoninergiczne. Jako atypowe antydepresanty zalicza się także wenlafaksynę, która hamuje wychwyt zwrotny dopaminy i w mniejszym stopniu noradrenaliny, a także nefadozon – selektywny inhibitor receptora serotoninowego 5-HT2A, inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny oraz noradrenaliny. Do kategorii atypowych antydepresantów można zaliczyć także dziurawca, którego preparaty są tanie, dostępne bez recepty, ale ich działanie antydepresyjne jest oceniane sprzecznie w wyniku różnych badań (od bycia zupełnie nieskutecznym po skuteczność wyższą niż niektóre standardowe SSRI), ponadto wpływa on enzymy wątrobowe, mogąc osłabiać działanie niektórych innych leków.

Literatura:

Kalat, James W. (2006) Wydawnictwo naukowe PWN, str. 468