Autopercepcja – to obserwowanie i rozpoznawanie własnych stanów i cech (takich jak postawy) przez człowieka. Autopercepcja działa na podobnej zasadzie jak wnioskowanie o stanach i cechach innych ludzi, np. zachowania, które można wytłumaczyć działaniem czynników sytuacyjnych (np. wykonane pod przymusem) nie są dostateczną przyczyną do wnioskowania przez osobę o swoich cechach. Ludzie wnioskują zatem o swoich postawach pod wpływem zachowań tylko jeżeli własna postawa w okresie poprzedzającym zachowanie była słabo skrystalizowana oraz jeżeli samo zachowanie było niewymuszone zewnętrznymi naciskami. Autopercepcja stoi najprawdopodobniej także za skutecznością mechanizmu stopy w drzwiach – spełnienie najpierw niewielkiej prośby wobec innego człowieka będzie skłaniało nas do myślenia o sobie jako o osobie bezinteresownej, zatem łatwiej będzie nas przekonać do spełnienia następnie większej prośby.

Literatura:

„Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej” B. Wojciszke str. 211, 267