Badania nad stresem pola walki 

Badania nad stresem pola walki – badania nad reakcją na stres pola walki powstały na podstawie doświadczeń klinicznych Spiegla i Grinkera z 1945, pracujących w tradycji psychoanalitycznej, przeprowadzonych na grupie kombatantów sił powietrznych. Z relacji badanych wynikało, że pierwsza reakcja na stres manifestuje się jako stan wzmożonej uwagi i napięcia, a jej celem jest przygotowanie jednostki do skutecznej konfrontacji z zagrożeniem. Wraz z czasem trwania stresu wzrasta ryzyko wystąpienia rekcji psychosomatycznych lub neurotycznych należących do objawów tzw. zmęczenia sytuacyjnego, na przykład lęku lub depresji, a także ogólnie fatalistycznej postawy czy poczucia bezradności. Wysiłki stanowiące próby radzenia sobie jednostki z sytuacją utraty kontroli i poczuciem zagrożenia objawiają się najczęściej w formie wiary w moce nadprzyrodzone lub magiczne czy próby spostrzegania siebie jako silniejszego, niż w rzeczywistości.

O.P. John, L.A. Pervin „Osobowość. Teoria i badania” Wydanie ósme, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2002, s. 38-40.