Bezpieczny styl przywiązania – w teorii przywiązania Bowlby’ego, jeden ze stylów przywiązania, ukształtowany u dziecka, które doświadczało relacji z rodzicem opartej na poczuciu bezpieczeństwa, dostępu do zasobów materialnych i emocjonalnych rodzica, przekonaniu o jego wrażliwości i zaufaniu do niego.  Wytworzone w ten sposób zachowania prospołeczne umożliwiają jednostce wchodzenie w stabilne i satysfakcjonujące relacje partnerskie w dorosłości. Osoba dorosła o bezpiecznym stylu przywiązania nie odczuwa problemów związanych z bliskością i intymnością, umie zwracać się do partnera w celu uzyskania pomocy, potrafi wytworzyć i utrzymać więź opartą na zaufaniu.

O.P. John, L.A. Pervin „Osobowość. Teoria i badania” Wydanie ósme, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2002, s. 156, 160.