Bezsenność – Zaburzenie, które może występować wskutek współwystępujących chorób somatycznych, niewłaściwej higieny snu, jako wyuczone zachowanie i wiele innych. Bezsenność obejmuje nie tylko niewystarczającą ilość snu, ale jego nieodpowiednią jakość. Niepełnosprawność wynikająca z zaburzenia obejmuje kłopot w prawidłowym funkcjonowaniu w ciągu dnia, na przykład w problemach z koncentracją w pracy. Zaburzenie objawia się przez kłopoty z zaśnięciem, wybudzaniem się w nocy, zbyt wczesnym budzeniem się i trudnością w powrocie do snu, oraz co za tym idzie, problemami w codziennym funkcjonowaniu. Diagnozuje się ją, jeśli problemy te pojawiają się co najmniej 3 razy w tygodniu przez co najmniej 3 miesiące. W znakomitej większości współwystępuje z innym zaburzeniem. Bezsenność bardzo często jest wtórną konsekwencją choroby somatycznej (np. astmy, atopowego zapalenia skóry, gorączki) i równie często towarzyszą jej inne zaburzenia psychiczne, zwykle w postaci: epizodu depresyjnego, traumatycznego, maniakalnego, hipomaniakalnego, schizofrenii, zaburzeń adaptacyjnych, ataków paniki, zaburzeń poznawczych, lęku i w osobowości obsesyjno-kompulsywnej. Może wiązać się z nadużywaniem substancji psychoaktywnych.

 

James Morrison: DSM-5 bez tajemnic. Praktyczny przewodnik dla klinicystów, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2016, s. 330 – 341.