Bodźce neutralne – w warunkowaniu klasycznym (pawłowowskim) taki rodzaj bodźca, którego wystąpienie przed bodźcem bezwarunkowym jest niezbędne do zaistnienia warunkowania. Umieszczenie bodźca neutralnego po bodźcu bezwarunkowym sprawia, że konkretny bodziec neutralny w danym układzie nigdy nie zostanie bodźcem warunkowym. Optymalny czas rozdzielający bodziec neutralny i bezwarunkow, sprzyjający wystąpieniu warunkowania, wynosi – w zależności od przyjętej koncepcji badawczej – od 0,5 do 2 sekund. Bodziec neutralny oznaczamy jako „BN” lub „SN”.

O.P. John, L.A. Pervin „Osobowość. Teoria i badania” Wydanie ósme, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2002, s. 366.