Ciało migdałowate – struktura mózgowa stanowiąca element układu limbicznego, odgrywająca główną rolę w przetwarzaniu wszystkich bodźców emocjonalnych. Ciało migdałowate bierze szczególny udział w wytwarzaniu emocji negatywnych, warunkowaniu reakcji lękowych i przetwarzaniu nieświadomych treści emocjonalnych o charakterze wspomnieniowym; przypuszcza się więc, że jest w sposób ścisły związane z powstawaniem różnic indywidualnych w zakresie emocjonalności. Przykładowo, osoba o niskim progu pobudzenia ciała migdałowatego może reagować w sytuacjach trudnych staniem napięcia i reakcją unikania, ponieważ jej układ limbiczny bardzo szybko i intensywnie reaguje na nieznane bodźce. Informacje ze świata zewnętrznego docierają do ciała migdałowatego drogami podkorową i pośrednią. Uszkodzenie go może prowadzić między innymi do problemów z koncentracją, huśtawki nastrojów, stępienia emocjonalnego, agnozji wzrokowej i zwiększonym apetytem. Ciała migdałowate osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu cechuje liczba neuronów niższa od przeciętnej.

O.P. John, L.A. Pervin „Osobowość. Teoria i badania” Wydanie ósme, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2002, s. 347-348, 353, 595.