Efekt bycia lepszym
Efekt bycia lepszym – także efekt bycia lepszym od innych. Zjawisko blisko związane z motywem autowaloryzacji, czyli dążenia do podtrzymywania i nasilania dobrego mniemania o sobie. Efekt bycia lepszym polega na tym, że ludzie mają tendencję do uznawania swoich cech i uzdolnień za wybijające się powyżej przeciętnych. Na przykład, 94% nauczycieli akademickich uważa swoje zdolności do przekazywania wiedzy za ponadprzeciętne (Cross, 1977), a 60% studentów uważa, że ich zdolności do nawiązywania kontaktów z ludźmi plasują ich w górnych dziesięciu procentach populacji (Dunning, 2001). Efekt bycia lepszym dotyczy przede wszystkim, co zrozumiałe, cech pozytywnych, częściej moralnych niż sprawnościowych i kontrolowanych raczej niż niekontrolowanych. Zjawisko jest słabiej zaznaczane, gdy porównujemy się do konkretnej osoby, natężenie efektu spada także im lepiej znamy obiekt porównań.
Literatura:
- „Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej” B. Wojciszke str. 150-151