Ekshibicjonizm – Ekshibicjonizm to drugie po voyeuryzmie (podglądactwu) najczęściej występujące zaburzenie parafilne. Nagłe obnażanie się zazwyczaj jest praktykowane według tego samego schematu. Ofiarami są zwykle przypadkowe osoby płci żeńskiej. Celem ekshibicjonisty jest wywołanie szoku i przerażenia u ofiary. Może on prezentować genitalia w stanie spoczynku lub erekcji, masturbując się przy tym, lub nie (wtedy prawdopodobnym jest, że masturbacja nastąpi już po zdarzeniu, w odosobnieniu, na podstawie przywołanych wspomnień). Stosowanie środków odurzających rzadko jest związane z obnażaniem się: pacjent jest natomiast bardziej skłonny do niego, kiedy cierpi na nadmiar czasu wolnego bądź jest zestresowany. Epizody obnażania się mogą występować falami. Ekshibicjonista w 85 proc. przypadków nie dąży do bezpośredniego kontaktu fizycznego z ofiarą. Szczególnym przypadkiem jest ekshibicjonizm, w którym pacjentowi sprawia satysfakcję seksualną obnażania się przed dziećmi przed okresem pokwitania.

James Morrison: DSM-5 bez tajemnic. Praktyczny przewodnik dla klinicystów, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2016, s. 625 – 626.