Ekstrawersja – pojęcie używane do opisu jednego z wymiarów osobowości, wyróżnione w 1921 roku przez C. G. Junga, biegunowo przeciwne introwersji. Choleryczny ekstrawertyk cechuje się  optymizmem, aktywnością, impulsywnością, skłonnością do agresji, niepokoju i drażliwości; natomiast sangwinik bywa przywódczy, wrażliwy, towarzyski, otwarty, z tendencją do niefrasobliwości i beztroski. Ekstrawertyk ukierunkowuje swoją energię psychiczną na zewnątrz. Ze względu na większą aktywność części współczulnej autonomicznego układu nerwowego, mogą mieć problem z opanowaniem się w sytuacjach stresowych, lżej znosić głód i cechować się w sytuacjach codziennych większą aktywnością psychiczną.

O.P. John, L.A. Pervin „Osobowość. Teoria i badania” Wydanie ósme, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2002, s. 147, 243-246.