Emocja – (z łac. Emovere, czyli poruszać się, pobudzać, podniecać). Emocja to termin stosowany najczęściej w jednym z dwóch kontekstów:

  1. Emocja jako ogólne nazwa któregoś z licznych subiektywnie doświadczanych stanów, których cechą wspólną jest posiadany przez nie ładunek afektywny, a których status ontologiczny został ustanowiony w drodze konsensusu. Emocje to zatem np. miłość, strach, nienawiść czy wstręt.
  2. Emocja jako dziedzina badań naukowych, badająca środowiskowe, fizjologiczne i poznawcze czynniki związane z tymi subiektywnymi doświadczeniami. Tego rodzaju definicje są zazwyczaj całymi koncepcjami próbującymi wyjaśnić podstawy emocji.

Emocja według większości teorii jest opisywana w czterech kategoriach czynników. Są to bodźce wywołujące, które mogą mieć charakter egzogenny lub endogenny; korelaty fizjologiczne, np. działanie układu nerwowego i dokrewnego związane ze stanami emocjonalnymi; ocena poznawcza, czyli jakie znaczenie osoba nadaje emocją i jak wpływa ono na ich odbiór oraz własności motywacyjne – emocja niemal zawsze jest powiązana z wywoływaniem jakiegoś rodzaju motywacji i zachowań.

Emocja – pozostałe konotacje

Stany emocjonalne są to zwykle krótkotrwałe, ale ntensywne poziomy pobudzenia i potrzeby działania. Wiele zaburzeń afektywnych wiąże się z chronicznym doświadczaniem konkretnego stanu emocjonalnego. Emocja często powoduje stan dezorganizacji behawioralnej, szczególnie emocje negatywne i wraz ze wzrostem ich intensywności. Pojęcia powiązane z emocjami to afekt, uczucie, nastrój i sentyment.

Literatura:

Reber, Arthur S. (2000) Słownik psychologiczny, wydawnictwo naukowe SCHOLAR str. 189-190