Encefalopatia Rasmussena – to rzadkie schorzenie, w przebiegu którego układ odpornościowy niszczy komórki glejowe oraz neurony w jednej z półkul mózgu. Encefalopatia Rasmussena zaczyna się najczęściej w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania. Jej objawy to napady padaczkowe i zanik tkanki nerwowej w jednej z półkul. Z biegiem czasu ilość i siła napadów wzrasta. Jeżeli encefalopatia Rasmussena rozwija się w lewej półkuli osłabieniu ulegają funkcje językowe. Po chirurgicznym usunięciu pozostałych, nieuszkodzonych fragmentów półkuli, które nie spełniają już swojej funkcji, a jedynie powodują napady padaczkowe następuje powrót funkcji językowych, choć jest on raczej powolny. Prawdopodobnie ze względu na fakt, że encefalopatia Rasmussena rozwija się wolno możliwa jest wcześniejsza reorganizacja funkcjonalna i przejęcie części funkcji lewej półkuli przez prawą w miarę rozwoju zaburzenia.

Literatura:

Kalat, James W. (2006) Wydawnictwo naukowe PWN, str. 430