Fachowość – to jedna z pięciu postulowanych przez Hinkina i Schriesheima (1989) głównych podstaw władzy. Fachowość jest tutaj definiowana jako umiejętność do wywoływania u swoich podwładnych poczucia co do eksperckich właściwości przełożonego oraz ogólnego poczucia co do tego, że „szef wie lepiej”, a także ma wiedzę i umiejętności poza zasięgiem podwładnego. Fachowość mierzona jest przekonaniem pracowników, co do tego, że w sytuacji problemowej mogą oni uzyskać od swojego przełożonego merytoryczną pomoc w postawionych przed nimi zadanich.

Literatura:

„Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej” B. Wojciszke str. 411