Fantazjowanie – jeden z przykładów zachowania obronnego, wyróżnianego obok racjonalizacji i projekcji przez Rogersa. Fantazja pełni funkcję obronną, wspierając wizję, która może diametralnie odróżniać się od codziennych doświadczeń jednostki. Przykładem może być mężczyzna, którego cechuje przekonanie o własnej kompetencji i który fantazjuje o byciu królem i związanym z tym podziwem otaczających go kobiet; nawet dramatycznie przeciwne doświadczenie zostanie poddane zaprzeczeniu. Mechanizmy obronne opisane przez Rogersa, takie jak fantazjowanie, odróżniają się od freudowskiej definicji koncentracją na pracy, jaką wykonuje jednostka w celu pogodzenia niespójności powstałej między Ja, a doświadczeniem. Najczęściej odbywa się to poprzez zniekształcenie lub wykluczenie.

O.P. John, L.A. Pervin „Osobowość. Teoria i badania” Wydanie ósme, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2002, s. 199.