Faworyzacja grupy własnej – to zjawisko charakterystyczne dla relacji międzygrupowych. Odnosi się do bardziej pozytywnych ocen grupy, do której osoba oceniająca przynależy. Faworyzacja grupy własnej dotyczyn także tzw. minimalnej sytuacji międzygrupowej, czyli takiej sytuacji, w której różnice pomiędzy grupami (będące podstawą do ich wyodrębnienia) są bardzo nieznaczne. Faworyzacja grupy własnej jest wyjaśniana w świetle teorii tożsamości społecznej – skłonności ludzi do kategoryzowania innych osób, identyfikację z określoną grupą i uzależnienie samooceny od przynależności społecznej. W związku ze zjawiskiem identyfikacji z grupą, a więc włączeniem grupy w obręb swojego ja, od pozycji własnej grupy zależy to, w jaki sposób dana osoba postrzega siebie. Motyw autowaloryzacji jest na tyle silny, że powoduje także waloryzację własnej grupy w celu poprawy swojej samooceny.

Literatura:

„Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej” B. Wojciszke str. 73