Funkcjonalizm
Idea obecna w nurcie nauk o rozwoju, koncentrująca uwagę na roli funkcji pojawiających się
zdolności adaptacyjnych, jako kluczowego czynnika przydatnego do opisu ich charakteru. Według
tej koncepcji, wszelkie zmiany dokonujące się w obrębie hierarchicznej organizacji systemu
zachowania dziecka mają charakter funkcjonalny (Lewin, 1946) i wskazują na sposób dążenia do
integracji w polu życiowym jednostki, który można określić jako sposób typu „środki-cel”.W tym
rozumieniu zmianą rozwojową jest każda zmiana funkcjonalna struktury psychofizycznej jednostki,
a więc taka, która przybliża ją do realizacji bliskich i odległych celów.
Trempała Janusz, Psychologia rozwoju człowieka, podręcznik akademicki, Warszawa:
Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 67.