Gerotranscendencja
W koncepcji Tornstama (1999) naturalny proces, polegający na dokonaniu przekierowania ze
światopoglądu racjonalistycznego i materialistycznego na transcendentalny i kosmiczny. Umożliwia
to jednostce w podeszłym wieku ujęcie historii i roli własnego życia w szerszy kontekst, a także
odnajdywaniu sensu w oklicznościach trudnych do zrozumienia z racjonalnej perspektywy.
Szukanie nadrzędnego sensu egzystencjalnego, przekraczanie indywidualnych granic i dążenie do
wolności wewnętrznej, mogą sprzyjać jednostce w osiąganiu mądrości duchowej. Punktem
zwrotnym w procesie gerotranscendencji jest zmiana dotychczasowych postaw wobec świata i
siebie samego, która sprawia, że relacja jednostki z otoczeniem nabiera charakteru
pozapodmiotowego.
Trempała Janusz, Psychologia rozwoju człowieka, podręcznik akademicki, Warszawa:
Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 343, 349, 350.