Gotowość szkolna
Kompetencja jednostki określająca poziom przystosowania, który umożliwia jej uczestnictwo w
szkolnych zajęciach edukacyjnych. Obejmuje ona sferę psychomotoryczną, emocjonalnomotywacyjną
i słownikowo-pojęciową. Dziecko zna istotę znaków i jest na nie uwrażliwione, umie
wymawiać wszystkie głoski ojczystego języka, jest zdolne do koncentracji na zadaniu, dokonuje
anlizy i syntezy wzrokowej i słuchowej. Jest tym samym zdolne do czerpania korzyści ze
wskazówek otoczenia szkolnego do zdobywania nowych umiejętności. Rozpoczęcie nauki szkolnej
wymaga od dziecka pełnienia nowych ról, osiągania samodzielności, bycia poddawanym ocenie
oraz przyjmowania stałych obowiązków. Odpowiedni poziom uwrażliwienia i gotowości pozwala
dziecku na przystosowanie się do nowego środowiska, a zatem i do uczestnictwa w nowej sytuacji
życiowej.
Trempała Janusz, Psychologia rozwoju człowieka, podręcznik akademicki, Warszawa:
Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 234, 258.