Hedonizm moralny
Zasada przyjemności, której głównym założeniem jest minimalizacja przykrości i
maksymalizacja przyjemności doświadczanych przez jednostkę. Korzenie tej orientacji etycznej
sięgają filozofii epikurejskiej. Postawa ta nie tylko nie musi wiązać się z egoizmem jednostki, ale i
mieć charakter prospołeczny: jednostka żyjąca w danym systemie społecznym doświadcza bowiem
przyjemności i przykrości łamiąc i – analogicznie – przestrzegając zasad społecznych.
Trempała Janusz, Psychologia rozwoju człowieka, podręcznik akademicki, Warszawa:
Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 367-369, 377.