hipoteza telomerowa
Hipoteza opisująca potencjalne gentyczne przyczyny procesu starzenia się,
doprecyzowująca hipotezę genów śmierci sformułowana w 1973 roku. Zakłada ona, że komórki
przechodzą w stan wyczerpania w momencie, gdy długość telomerów spadnie poniżej pewnej
granicznej wartości. Mimo, że komórki mogą wtedy nadal oddychać i poruszać się, ten definitywny
koniec zachodzi najczęściej w okolicach 70 roku życia. Zmniejszanie długości telomerów następuje
wskutek utraty fragmentów komórki przy każdym z 60 podziałów umożliwiających odnawianie
organizmów.