Inkubacja – to spontaniczna bądź celowa przerwa w rozwiązywaniu problemu po doświadczeniu impasu (np. w efekcie zmęczenia). Inkubacja poprzedza wgląd, czyli odnalezienie wyjścia z sytuacji, gdyż umożliwia włączenie dodatkowych danych w przestrzeń problemu i osłabienie wpływu przeszkód w procesie poszukiwania rozwiązania. Pojęcie to wywodzi się z teorii nieświadomego myślenia, jednak współcześnie nie przesądza się o naturze procesów poznawczych, jakie mają odbywać się w czasie przerwy, aby mogła być nazwana inkubacją. Zysk, wynikający z przerwy w rozwiązywaniu problemów nie wynika z samego oderwania się od nich, gdyż przerwa inkubacyjna nie działa automatycznie. Odnalezienie rozwiązania jest możliwe dzięki mechanizmowi odnajdywania w otoczeniu wzorców percepcyjnych, która dzięki transferowi przez analaogię mogą dopomóc w rozwiązaniu problemu. Według innej teorii inkubacja ma być skuteczna dzięki opróżnianiu zawartości pamięci roboczej – treści związane z problemem znikają, zaś powrót do problemu po przerwie umożliwia selektywne przywoływanie tylko treści istotnych, pozbywając się nieistotnych detali i wcześniejszego nastawienia, które mogło wpłynąć hamująco na zdolność do rozwiązania problemu.

Literatura:

„Psychologia poznawcza”, E. Nęcka, J. Orzechowski, B. Szymura, str. 535-537, 635