Interioryzacja – to proces przemiany jawnych zachowań w ukryte procesy poznawcze, zachodzący w trakcie rozwoju poznawczego. Interioryzacja jest związana z obserwacją, że większość czynności poznawczych najpierw ujawnia się w zachowaniu, a dopiero później zostają uwewnętrznione. Czynności umysłowe dorosłego człowieka są symbolicznymi wersjami jawnych czynności poznawczych małego dziecka – oczywiście poddanymi zmianom i rozwiniętymi. Wydaje się jednak, że interioryzacja nie dotyczy wszystkich modułów poznawczych. Niektóre z nich, takie jak spostrzeganie twarzy ludzkiej czy automatyczne przywoływanie informacji z pamięci wydaje się być dane od razu w postaci mentalnej, gdyż są one związane bezpośrednio z dojrzewaniem określonych struktur nerwowych.

Literatura:

„Psychologia poznawcza”, E. Nęcka, J. Orzechowski, B. Szymura, str. 29-30, 636