Ja idealne
Konstrukt przeciwny Ja realnemu, określający wobrażenia jednostki dotyczące tego, jaka
powinna ona być. Pojawiające się w wieku szkolnym sądy o charakterze normatywnym dotyczą
przede wszystkim właściwości psychicznych i fizycznych. Rozbieżność pojawiająca się pomiędzy
Ja idealnym, a ja realnym, może prowadzić u dorastającej jednostki do problemów związanych z
tożsamością, a także wystąpieniem depresji.
Trempała Janusz, Psychologia rozwoju człowieka, podręcznik akademicki, Warszawa:
Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 251, 252.