Kynoterapia (dogoterapia) – rodzaj terapii, w której w celach leczniczych wykorzystuje się udział specjalistycznie wyszkolonych psów, cechujących się predyspozycjami charakterologicznymi i należących do konkretnej rasy. Obcowanie ze zwierzęciem stymuluje proces leczenia, socjalizacji oraz rehabilitacji; ma także charakter motywacyjny i istotnie polepsza jakość życia pacjenta. Zespół kynoterapeutyczny składa się z psa, kynoterapeuty, oraz – opcjonalnie – z przewodnika psa i specjalistów. Kynoterapia polecana jest przy leczeniu zaburzeń psychicznych, fizycznych, intelektualnych i społecznych; do przeciwwskazań należą choroby alergiczne, w szczególności choroby skóry z otwartymi ranami. Istnieją trzy główne formy spotkań kynoterapeutycznych: spotkanie z psem (ukierunkowana zabawa pacjenta z psem, mająca na celu wytworzenie pozytywnej więzi), edukacja z psem (usprawnianie emocjonalne-poznawcze) i terapia z psem.

Grzesiuk, H. Suszek „Psychoterapia. Szkoły i Metody. Podręcznik akademicki.” ENETEIA Wydawnictwo Psychologii i Kultury, Warszawa 2011, s. 629