L-DOPA – to prekursor dopaminy, używany jako lek w chorobie Parkinsona. L-DOPA w przeciwieństwie do samej dopaminy jest w stanie przekraczać barierę krew-mózg. Po dotarciu do mózgu przekształca się w dopaminę, uzupełniając jej niedobór występujący u osób dotkniętych chorobą Parkinsona. L-DOPA jest aktualnie podstawową metodą leczenia tej choroby, choć efekt terapeutyczny jest z pewnym stopniu nieprzewidywalny, nie przynosi też dobrych rezultatów w późnym stadium choroby. Wzrost stężenia dopaminy w synapsach tych komórek, które jej nie potrzebują może powodować efekty uboczne: nudności, niepokój, problemy ze snem, niskie ciśnienie krwi, stereotypie ruchowe, a także halucynacje i urojenia.

Literatura:

Kalat, James W. (2006) Wydawnictwo naukowe PWN, str. 252