Metapozycja – sformułowanie stosowane w ramach koncepcji dialogowego „ja”. Oznacza pozycję „ja” będącą wynikiem relacji innych pozycji „ja”, która stwarza możliwość oceny „ja” jako sieci pozycji. Metapozycja, indukując refleksyjny ogląd, umożliwia kontrolę dynamicznej homeostazy między tendencjami osobowości o sprzecznym charakterze. Pomaga dokonywać syntezy na doświadczeniach, kontrolując powiązania między pozycjami „ja”. W początkowym etapie procesu terapeutycznego rolę metapozycji pełni terapeuta. Umożliwia bowiem wprowadzenie perspektywy, która nie jest zdominowana przez koncentrację na danym problemie.

Grzesiuk, H. Suszek „Psychoterapia. Szkoły i Metody. Podręcznik akademicki.” ENETEIA Wydawnictwo Psychologii i Kultury, Warszawa 2011, s. 630