Myślenie – to proces łączenia elementów poznawczej reprezentacji świata (takich jak obrazy, pojęcia lub sądy) w dłuższe ciągi, które zastępują realne zachowania w świecie fizycznym, dzięki czemu nie musimy ponosić natychmiastowych skutków własnych działań. Myślenie jest zatem substytutem działania, umożliwia symulowanie wydarzeń i sytuacji, zarówno realne, jak i nierealne, konkretne i abstrakcyjne, dobrze i słabo poznane. Myślenie jest narzędziem budowania modeli mentalnych, testowania tych modeli, związane z nim są także zagadnienia reprezentacji wiedzy o świecie i procedur obliczeniowych. Koncepcje myślenia dzielą się na trzy rodzaje modeli: deskryptywne (opisujące w jaki sposób ludzie realnie myślą), preskryptywne (dotyczące poprawności myślenia z punktu widzenia stosowanych heurystyk) i normatywne (dotyczące poprawności z punktu widzenia danego systemu norm, teorii rachunku prawdopodobieństwa). David Berlyne (1969) opisał dwa rodzaje myślenia: autystyczne i realistyczne. Ponadto myślenie można podzielić na produktywne i reproduktywne, twórcze i odtwórcze, krytyczne, a także na stadia rozwojowe myślenia od sensoryczno-motorycznego po postformalne.

Literatura:

„Psychologia poznawcza”, E. Nęcka, J. Orzechowski, B. Szymura, str. 178, 420-482