Nadmierna senność (hipersomnolencja) – Zaburzenie, w którym pacjent doświadcza nadmiernej ilości snu, bądź zmiany stanu czuwania, takiej jak problem z utrzymaniem przytomności czy z wybudzaniem się. Pomimo tego, że czas snu wynosi około 9 godzin, chory doświadcza uczucia ciągłego zmęczenia i znużenia, co wymusza odbywanie drzemek w ciągu dnia. Zasypianie następuje bardzo szybko i bezproblemowo. Występuje w podobnej ilości u kobiet i u mężczyzn, prawdopodobnie mając przyczynę genetyczną. Może być też związane z nieumiejętnością radzenia sobie ze stresem i niezadowoleniem z życia. Chorzy często stosują lub nadużywają środków stymulujących, ponieważ czas przeznaczony na sen znacznie przekracza normę, negatywnie wpływając na jakość i rytm życia. Diagnozuje się je, kiedy występuje co najmniej trzy razy w tygodniu przez okres minimum 3 miesięcy.

 

James Morrison: DSM-5 bez tajemnic. Praktyczny przewodnik dla klinicystów, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2016, s. 341 – 344.