Naduzasadnienie zachowania – to otrzymanie zewnętrznej nagrody za zachowanie zgodne z własnymi postępowaniami lub upodobaniami. Naduzasadnienie zachowania może w sposób paradoksalny przyczynić sie do zmniejszenia pozytywnego nastawienia do nagradzanej czynności – zaczyna on widzieć własne zachowanie jako spowodowane chęcią otrzymania nagrody, nie zaś chęcią wykonywania czynności samą w sobie. Naduzasadnienie zachowania uzależnione jest jednak także od charakteru otrzymanego wzmocnienia. Jeżeli przy otrzymywaniu nagrody uwypuklony jest aspekt kontroli – nagroda motywuje do wysiłku, jest więc celem sama w sobie – staje się powodem zmniejszenia zainteresowania czynnością. Jednak jeżeli podkreślony jest aspekt kompetencji – nagroda informuje o sprawności, posiadanych umiejętnościach lub jakości wyniku – w tym wypadku jest ona czynnikiem motywującym. Innymi słowy, ważne jest to, za co nagroda jest dawana. W związku z normami kulturowymi uwypuklony aspekt może objawić się też przez formę nagrody (np. pieniądze – aspekt kontroli, pochwała – aspekt kompetencji).

Literatura:

„Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej” B. Wojciszke str. 193