Nastawienie na potwierdzanie hipotez – związane jest z etycznym wymiarem postępowania badacza, który pragnie za wszelką cenę znaleźć potwierdzenie swojej hipotezy roboczej. Nastawienie na potwierdzanie hipotez szczególnie wpływa na przebieg fazy planowania i prowadzenia badań empirycznych oraz przygotowywania do druku raportu z owych badań. Nastawienie na potwierdzanie hipotez jest odwrotne wobec dyrektyw metodologii popperowskiej – widzącej badacza jako osobę dokładnie zbierającą wszelkie przypadki, które mogłyby obalić jego hipotezę roboczą. Zjawisko to związane jest nie tylko z praktykami samych badaczy, ale też skłonnością czasopism specjalistycznych to drukowania niemal wyłącznie artykułów, w których wynik badania potwierdził hipotezę roboczą (w jednym badaniu odsetek opublikowanych artykułów odnoszących się do badań, w których hipoteza robocza została obalona wynosił 3% całości wydrukowanych artykułów). Również obalenie postawionej samemu hipotezy z reguły uniemożliwia uzyskanie tytułu magistra lub stopnia naukowego. Wiedza i umiejętności z zakresu statystyki i nastawienie na potwierdzanie hipotez w przypadkach badaczy o niskiej etyce zawodowej może prowadzić do manipulowania wynikami badań i to w sposób trudno wykrywalny.

 

Brzeziński, Jerzy, (2004) Metodologia badań psychologicznych. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, str. 14