Przeciwprzeniesienie – Zjawisko występujące w psychoterapii, wywodzące się z klasycznej teorii psychoanalitycznej, nazywane również przeniesieniem zwrotnym. Polega ono na wystosowaniu przez terapeutę reakcji na mechanizm obronny w postaci przeniesienia, który wyprodukował w ramach relacji terapeutycznej pacjent. Przeciwprzeniesienie jest odwrotnym procesem do przeniesienia, a razem stanowią tak zwaną relację przeniesieniową, uznawaną za istotę terapii psychoanalitycznej. Przeciwprzeniesienie nie jest jednak jedynie wynikiem reakcji leczącego na zaindukowane przez pacjenta emocje, ale jest i rezultatem indywidualnego sposobu przeżywania psychoterapeuty i jako takie jest przedmiotem superwizji. Rolą terapeuty jest zauważenie zjawiska i poddanie go refleksji w taki sposób, by mogło być zwerbalizowane w słuszną interwencję. Przeciwprzeniesienia dzielimy na tzw. zgodne i komplementarne.

Glen O. Gabbard: Psychiatria psychodynamiczna w praktyce klinicznej. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2009, s. 31-32.