Przedmiot małe a – w psychoterapii Lacanowskiej przedmiot występujący w miejsce pierwszego, nieodwracalnie utraconego obiektu – Matki. Opierając się na metaforze platońskiej, Lacan opisuje „obiekt małe a” jako odsyłacz do pierwotnego braku, konstytuującego jednostkę; brak ten jest obiektem i zarazem inicjatorem pragnienia i jest niemożliwy do zidentyfikowania i zaspokojenia. Przedmiot małe a jest elementem ekonomii pragnienia, i mimo pozornego ukierunkowania na obiekt zewnętrzny, określa on przede wszystkim powód, dla którego pragnienie zaistniało. Ujawnia się dopiero jako element grupy obiektów, która zostanie poddana zniekształceniu. W późniejszych teoriach lacanowskich, obiekt małe a oznacza pierś, spojrzenie, głos lub odchody i ma charakter fantazmatyczny.

Grzesiuk, H. Suszek „Psychoterapia. Szkoły i Metody. Podręcznik akademicki.” ENETEIA Wydawnictwo Psychologii i Kultury, Warszawa 2011, s.638