Przysadka mózgowa – to gruczoł dokrewny (czyli wytwarzający hormony), połączony z dolną częścią podwzgórza za pomocą szypułki (także: lejka), która składa się z komórek nerwowych, a także naczyń krwionośnych i tkanki łącznej. Przysadka mózgowa reaguje na sygnały z podwzgórza. W odpowiedzi na nie syntetyzuje hormony i uwalnia je do krwi, po czym transportuje je do narządów wewnętrznych. Przysadka mózgowa jest nazywana „supergruczołem”, ponieważ hormony które wydziela mają wpływ na wiele różnych gruczołów. Jest podzielona na dwie części: tylny płat przysadki jest zbudowany z tkanki nerwowej i syntetyzuje oksytocynę, wazopresynę i niewielkie ilości innych peptydów. Z kolei przedni płat przysadki jest zbudowany z tkanki gruczołowej i syntetyzuje aż sześć różnych hormonów (ich wydzielanie jest jednak sterowane przez podwzgórze):

– hormon adrenokortykotropowy (ACTH)

– hormon tyreotropowy (TSH)

– prolaktyna (PRL)

– somatotropina, hormon wzrostu (GH)

– gonadotropiny: hormon folikulotropowy (FSH) i hormon luteinizujący (LH)

Literatura:

Kalat, James W. (2006) Wydawnictwo naukowe PWN, str. 90, 327