Psychosynteza – nurt psychoterapeutyczny utworzony w opozycji do psychoanalizy, zapoczątkowany przez jednego z uczniów Freuda – Roberto Assagioliego. Fundamentalne dla teorii pojęcie syntezy, ma wskazywać na zasadność integracji i uspójnienia z natury wielopoziomowego i wieloaspektowego funkcjonowania psychologicznego jednostki. Psychosynteza posługuje się własnym schematem osobowości, tak zwanym diagramem Assagioliego, dzielącym psychikę na nieświadomość (niższą, średnią, wyższą, zbiorową), pole świadomości, osobowe „ja” i wyższe „ja”, oraz modelem gwiazdy Assagioliego, opisującym funkcje psychiczne człowieka i ich sposób uporządkowania wokół wolicjonalnego „ja”.

L. Grzesiuk, H. Suszek „Psychoterapia. Szkoły i Metody. Podręcznik akademicki.” ENETEIA Wydawnictwo Psychologii i Kultury, Warszawa 2011,  s. 639