Realne – w psychoanalizie lacanowskiej jeden z trzech porządków istnienia, określający stan poczucia dezintegracji i braku kontroli nad ciałem, trwający aż do fazy lustra. Realne związane jest z utraconym obiektem pierwotnym, rzeczą i traumą oraz zbiorem jakości, których włączenie w Symboliczne jest niemożliwe;. Oznacza właściwe człowiekowi pragnienie utraconego, które nigdy nie zostanie zaspokojone.

L. Grzesiuk, H. Suszek „Psychoterapia. Szkoły i Metody. Podręcznik akademicki.” ENETEIA Wydawnictwo Psychologii i Kultury, Warszawa 2011, s. 640