Realny porządek istnienia

Realny porządek istnienia – „Realny” porządek istnienia to pojęcie pochodzące z psychoanalizy lacanowskiej, stanowiące jeden z elementów trójpodziału porządków. Koncepcja „realnego” powstała pod wpływem inspiracji E. Meyersonem i Bataille’m i obejmuje według Lacana elementy niepodlegające subiektywnej ocenie, nieświadome pragnienia czy fantazmaty. W pewnym stopniu Realne jest „resztą”, opisując to, co nie mieści się w granicach Symbolicznego. W tej teorii pojawia się pojęcie tak zwanego „objet petit a”, czyli obiektu, który odnosi się do pierwotnej przyczyny pragnienia, a więc braku, w związku z którym ukonstytuował się podmiot. Koncepcja ta była przydatna Lacanowi choćby do opisu fenomenu pragnienia, miłości i kochania, jako „dawania tego, czego się nie ma, temu, kto tego nie chce”. Lacan uważał swój dorobek za reinterpretację teorii freudowskiej, w której jedynie obiekt małe a był innowacyjnym elementem.

„Psychoterapia. Szkoły i Metody. Podręcznik Akademicki” L. Hrzesiuk i H. Suszek, Eneteia Wydawnictwo Psychologii i Kultury Warszawa 2011, s. 59-62