Receptor NMDA – jest jednym z typów receptorów glutaminianu. Receptor NMDA w normalnych warunkach jest pobudzany tylko przez glutaminian, choć może także reagować na N-metylo-D-asparaginian. Jest to receptor jonotropowy, reaguje on na neuroprzekaźnik w specyficzny dla siebie sposób – wyłącznie wtedy, gdy błona komórkowa już jest częściowo zdepolaryzowana. Gdy receptor NMDA łączy się z glutaminianem w normalnych warunkach to jego kanał jonowy jest zablokowany przez jony magnezu i nie przepuszcza innych jonów – dodatnio naładowane jony magnezu są przyciągane przez elektroujemne wnętrze komórki, ale są jednocześnie zbyt duże, żeby przedostać się przez kanał jonowy receptora. Dopiero gdy jony magnezu zostaną usunięte jest możliwe otworzenie kanału jonowego przez glutaminian – dzieje się to w momencie depolaryzacji błony, czyli obniżenia ładunku ujemnego, który je przyciąga. Receptor NMDA współwystępuje z innym typem receptora glutaminianu – receptorem AMPA. Dopiero gdy ten drugi zostanie aktywowany przez glutaminian dochodzi do depolaryzacji błony i aktywacji sąsiednich receptorów NMDA. Napływ jonów wapnia do wnętrza komórki powoduje zwiększenie liczby receptorów AMPA lub ich wrażliwości, co jest ważne dla mechanizmu LTP.

Literatura:

Kalat, James W. (2006) Wydawnictwo naukowe PWN, str. 411-413