Receptory wzrokowe – to receptory odbierające bodźce wzrokowe, znajdujące się na siatkówce oka. Receptory wzrokowe dzielą się na dwa typy: pręciki, które przeważają w części obwodowej siatkówki, reagują na słabe światło, ale są oślepiane przez silne, w związku z czym są mało przydatne w świetle dziennym i czopki, które przeważają wewnątrz i wokół dołka środkowego, są mało aktywne w słabym świetle, ale silnie reagują w jasnym i mają także duże znaczenie dla widzenia barwnego. Pręcików jest u większości ssaków około dwudziestu razy więcej, ale to czopki mają bardziej bezpośrednie połączenie z mózgiem – zazwyczaj na dziesięć reakcji wywołanych przez czopki przypada jedna wywołana przez pręciki. Receptory wzrokowe obu typów zawierają barwniki wzrokowe, ale to czopki umożliwiają widzenie barwne – według teorii trichromatycznej Younga-Helmholtza pręciki i trzy typy czopków reagują na fale świetlne różnej długości, co powoduje odróżnianie kolorów (inne wyjaśnienia zjawiska widzenia barwnego proponują także teorie przeciwstawnych procesów i retinex).

Literatura:

Kalat, James W. (2006) Wydawnictwo naukowe PWN, str. 148-155