Skanowanie techniką emisji pozytonowej – jest jedną z metod neuroobrazowania (obrazowania pracy mózgu). Skanowanie techniką emisji pozytonowej (positon emision tomography, PET) rejestruje poziom ukrwienia w wybranych obszarach mózgu, a więc aktywność metaboliczną w tych obszarach. Wzrost przepływu krwi sygnalizuje w założeniu większą aktywnośc określonych obszarów mózgowia, dzięki czemu możliwe jest określenie np. jakie obszary mózgu aktywują się podczas rozwiązywania zadania badawczego. Dzięki temu skanowanie techniką emisji pozytonowej umożliwia odkrycie mózgowej lokalizacji interesujących badaczy funkcji poznawczych, czy różnice w zakresie aktywności mózgu pomiędzy różnymi osobami. Skanowanie techniką emisji pozytonowej posiada jednak dość dużą wadę, mianowicie niską rozdzielczość czasową, która wynosi około pół minuty, podczas gdy wiele podstawowych procesów poznawczych odbywa się w czasie ok. 500 ms.

Literatura:

„Psychologia poznawcza”, E. Nęcka, J. Orzechowski, B. Szymura, str. 39