Teoria organizacji percepcyjnej – spostrzeganie ma charakter kontekstowy, co oznacza, że bodźce towarzyszące – kontekst zewnętrzny – wpływają na percepcję danego obiektu. Teoria organizacji percepcyjnej opisuje zasady, jakimi rządzi się proces spostrzegania i zależności pomiędzy poszczególnymi obiektami, pomiędzy figurą, a tłem. Jest ona często prezentowana na przykładzie figur dwuznacznych, ważna jest także rola pełniona przez nakładanie konstruktów pamięciowych na odbierane bodźce. Teoria organizacji percepcyjnej jest przydatna w konstrukcji wielu reklam, gdyż wykorzystanie praw psychologii postaci umożliwia dostosowanie kontekstu zewnętrznego i wewnętrznego treści i przyciągnięcie uwagi odbiorcy.

Literatura:

Falkowski, A., Tyszka, T. (2009) Psychologia zachowań konsumenckich, GWP, Gdańsk; str. 33-37