Teoria pierwotnych reprezentacji – odnosi się do badań Pylyshyna i innych badaczy, których wyniki były sprzeczne z teorią powierchownych reprezentacji umysłowych w formie obrazowej i hipotezą ekwiwalencji percepcji i wyobraźni. Teoria pierwotnych reprezentacji opiera się na założeniu Pylyshyna, że odzwierciedlenia wyobrażeniowe nie są realnie istniejącymi i samodzielnymi „zdarzeniami mentalnymi”, zaś prawdziwie istnieją wyłącznie reprezentacje w kodzie propozycjonalnym. Reprezentacja umysłowa ma być abstrakcyjną strukturą poznawczą, która odzwierciedla relacje między obiektami i wydarzeniami w fizycznej rzeczywistości. Takie zjawiska jak reprezentacje obrazowe Kosslyna czy sensoryczne obrazy Paivio teoria pierwotnych reprezentacji umysłowych traktuje jako wtórne zjawiska wobec właściwych reprezentacji, powstałych na skutek przetwarzania tych ostatnich. Wydaje się jednak, że poglądy Pylyshyna reprezentują zbyt skrajne podejście – obrazy wydają się być jedną z wielu form reprezentacji, nieobligatoryjną. Reprezentacje werbalne, czy w formie zbioru sądów podlegają odmiennym prawom ich użycia i przetwarzania niż obrazy umysłowe. Sugeruje to, że wszystkie trzy formy reprezentacji powstają i zanikają w odpowiedzi na wymagania sytuacyjne i osobiste preferencje osoby.

 

Literatura:

„Psychologia poznawcza”, E. Nęcka, J. Orzechowski, B. Szymura, str. 91-95