Trening relaksacyjny – mają na celu nauczenie się mniejszego zużycia i oszczędzania energii przez organizm sportowca. Trening relaksacyjny umożliwia regenerowanie i wzmacnianie efektywności funkcjonowania aparatu fizjologicznego i psychicznego człowieka, których działanie jest upośledzane przez nadmierny stres, często powiązany z intensywną pracą treningową i rywalizacją sportową. Relaks oznacza reakcję demobilizacyjną organizmu, polegającą (wg. H. Bensona) na zmniejszeniu aktywności układu sympatycznego. Umożliwia to zmniejszenie zużycia tlenu przez organizm o około 10-12%, nawet trzykrotne zmniejszenie częstotliwości uderzeń serca, zwolnienie rytmu oddychania, zmniejszenie poziomu kwasu mlekowego, a także wzrost częstości i intensywności fal alfa w mózgu. Istotne jest także zmniejszenie napięcia mięśniowego, rozszerzenie naczyń krwionośnych i wzrost temperatury ciała w niektórych jego rejonach. Trening relaksacyjny wiąże się z szeregiem technik relaksacyjnych, z których najbardziej znane współcześnie to:

– trening autogenny Schultza,

– relaksacja stopniowana progresywna Jacobsona,

– biofeedback – biologiczne sprzężenie zwrotne.

Literatura:

  1. Gracz, T. Sankowski (2007) Psychologia aktywności sportowej, Akademia Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego, Poznań; str. 233