Układ nerwowy współczulny – to inaczej sympatyczny układ nerwowy. Układ nerwowy współczulny jest częścią autonomicznego układu nerwowego. Jego rolą jest przygotowanie narządów wewnętrznych do wydatkowania energii. Składa się z dwóch łańcuchów zwojów umiejscowionych wzdłuż rdzenia kręgowego, połączonych przez wiązki aksonów. Zwoje występują na poziomie części środkowej rdzenia – w segmentach piersiowym i lędźwiowym. Wychodzące z nich nerwy unerwiają rozmaite narządy. Układ nerwowy współczulny jest związany z reakcją typu „walcz lub uciekaj”, a więc z nasilaniem aktywności oddechowej, podwyższaniem tętna czy hamowaniem procesów trawiennych. Zwoje współczulne są ze sobą połączone, więc zazwyczaj działają w sposób skoordynowany. Niektóre narządy – gruczoły potowe, nadnercza, wątroba, mięśnie obkurczające naczynia krwionośne czy prostujące włosy na skórze unerwia wyłącznie układ nerwowy współczulny (a już nie przywspółczulny).

Literatura:

Kalat, James W. (2006) Wydawnictwo naukowe PWN, str. 83-84