Uogólnione zasoby odpornościowe – są w modelu salutogenetycznym jednym z podstawowych czynników dla utrzymania zdrowia. Uogólnione zasoby odpornościowe to takie właściwości człowieka (a także grupy, środowiska bądź kultury), które dają możliwość unikania stresorów, a także sprawniejszego radzenia sobie z wymaganiami, tak aby napięcie nie przerodziło się w stan stresu. Z tego względu pomagają w ochronie zdrowia oraz wspierają proces powrotu do zdrowia. Uogólnione zasoby odpornościowe mogą być zarówno cechami środowiska fizycznego, cechami biologicznymi człowieka (geny, temperament, fizjologia), jak również mogą nimi być czynniki społeczno-kulturowe: wsparcie społeczne, stabilność kulturowa, religia, filozofia, sztuka, instytucje społeczne oraz opieka zdrowotna. Jednak największą grupą zasobów są właściwości psychiczne jednostki – właściwości struktury Ja, szczególnie poczucie tożsamości, sprawstwa i kontroli, kompetencje, inteligencja i wiedza – wszystkie te cechy mają związek z odpornością ogólną i swoistą wobec czynników stresogennych. Część zasobów odpornościowych ma charakter wrodzony, np. typ układu OUN, sprawność zmysłowa i ruchowa, czy inteligencja, natomiast wiele z psychicznych zasobów jest nabywanych w toku socjalizacji i rozwoju.

Literatura:

Cierpiałkowska, L., Sęk, H. (2016) Psychologia kliniczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, str. 43