Węzeł Ranviera – to przerwa w osłonce mielinowej. Węzeł Ranviera jest miejscem na aksonie niepokrytym mieliną o szerokości około 1 mikrometra. Charakter przewodzenia skokowego na zmielinizowanych aksonach wynika właśnie z przeskakiwania potencjału czynnościowego od węzła do węzła.

Literatura:

Kalat, James W. (2006) Wydawnictwo naukowe PWN, str. 46