Zaburzenia osobowości z wiązki B

Zaburzenia osobowości z wiązki B – Zaburzenia osobowości, w których ekspresja emocji pacjenta jest teatralna i przesadna, a jego płytki nastrój często podlega wahaniom. Chory dąży do zwrócenia na siebie uwagi otoczenia, często angażując się w intensywne konflikty. W wiązce „B” wyróżnia się osobowość: narcystyczną, z pogranicza (borderline), histrioniczną i antyspołeczną. Pacjent narcystyczny jest nieodporny na krytykę, a większość czasu poświęca myślom o własnej wyjątkowości i niezwykłości i marzeniom o sukcesie. Cechuje go brak współczucia wobec innych oraz skłonność do wykorzystywania otoczenia. Pacjenci z osobowością typu borderline często impulsywnie angażują się w niekorzystne dla nich samych zachowania, takie jak nadużywanie substancji, jedzenia, ryzykowne kontakty seksualne i tym podobne. Żywią ogromny strach przed byciem porzuconym, jednocześnie nie umiejąc utrzymywać trwałych relacji z ludźmi. Zdarza się, że odczuwają pustkę lub szybko się nudzą. Pacjenci histrioniczni wykazują tendencję do rozerotyzowanych, egocentrycznych zachowań, związanych z ogromną potrzebą do bycia zapewnianymi o własnej atrakcyjności. Ich zachowania, dążące do zwrócenia uwagi otoczenia łączą się z przesadną, teatralną emocjonalnością. Pacjent antyspołeczny przejawia już od wczesnych lat życia zachowania uważane za przestępcze. Oprócz skłonności do wdawania się w bójki, okrucieństwa, przemocy i kradzieży, może pojawiać się tendencja do braku odpowiedzialności, do lekkomyślnych zachowań i niedotrzymywania zobowiązań.

James Morrison: DSM-5 bez tajemnic. Praktyczny przewodnik dla klinicystów,Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2016, s. 582-584.