Zaprzeczenie – w psychoanalitycznej teorii osobowości Freuda, jeden z mechanizmów obronnych o wyjątkowo prostym charakterze, stosowany najczęściej w sytuacjach, kiedy osoba chce uniknąć oceny wagi zagrożenia. Skłonność do stosowania tego mechanizmu może być widoczna już w dzieciństwie. Odnosi się również do (początkowo) celowego unikania kwestii wzbudzających lęk czy dyskomfort. Samooszukiwanie bądź stosowanie pozytywnych złudzeń może z jednej strony mieć wartość przystosowawczą, z drugiej prowadzić do odsuwania pacjenta od rzeczywistości; różnica wynika prawdopodobnie z okoliczności czy rozmiaru stosowanego oszustwa.

O.P. John, L.A. Pervin „Osobowość. Teoria i badania” Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2011,  s. 108-109